Ահա եւ այդ պատճառով միայն հիմա` բավական ուշացումով կարդացի այն, ինչ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանն ասել էր ապրիլին.
-Մի բան ես հաստատ լավ չեմ հասկանում. քրիստոնյա ժողովուրդը ո՞նց կարող է այսքան դժգոհ լինել կյանքից: Ես հասկանում եմ` սոցիալական խնդիրներ կան, արդարության անհրաժեշտություն կա, բայց գիտեմ նաև, որ մարդը պարտավոր է ամեն օր Աստծուն շնորհակալ լինել՝ իրեն կյանք պարգևելու համար: Լա՛վ, ինչո՞ւ մենք պետք է աշխարհում առաջին տեղն զբաղեցնենք դժգոհ լինելու առումով: Տատս հավատացյալ կին էր, միշտ ասում էր՝ համբերությունը կյանք է: Հիմա մենք դարձել ենք անհամբեր, անհանդուրժող, ագրեսիվ: Ես շատ հաճախ զարմանում եմ նաև որոշ մարդկանց ատելության վրա: Գիտեք՝ կան ազգեր, որ ավելի ծանր վիճակում են, քան մենք, ունեն շատ ավելի ծանր խնդիրներ, բայց այսքան դժգոհ չեն։ Ինչպես ասում էր Վիլյամ Սարոյանը` ինչ-որ տեղ ինչ-որ բան սխալ է:
Այս ամենին ի պատասխան մեջբերում եմ նախկին ԱԳ նախարար Վարդան Օսկանյանի ասածը. "Այսօր ՀՀ-ում, բացի իշխանություններին մոտ կանգնած մարդկանցից, գոհ մարդ չկա":
Ես հավելեմ` իմ առանձնազրույցներից դատելով, շատ իշխանավորներ էլ առանձնապես գոհ չեն մեր կյանքից: Դե, վարչապետը թերեւս բացառություն է:
No comments:
Post a Comment